Περιχαρής ο Τσίπρας, στο κλίμα των εορτών πήγε στην Καλαμάτα να εγκαινιάσει ένα έργο ακόμη που δεν του ανήκει. Πήγε με το γνωστό ύφος του πολύ χαρούμενου ανθρώπου που δεν τον αγγίζουν τα προβλήματα και οι κρίσεις είναι μακριά από αυτόν.....
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι δεν καταλαβαίνει που βρίσκεται και τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Θα μπορούσε κανείς να αποδώσει το χαζοχαρούμενο ύφος του στην έλλειψη υπευθυνότητας για τη χώρα. Στην παντελή απουσία πατριωτικών αισθημάτων. Έτσι έμαθε, έτσι κάνει.
Από την άλλη θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για μεγάλο ηγέτη ο οποίος ξεπερνά τις δυσκολίες με χαμόγελο.
Όμως, στη θέση του εμείς θα ντρεπόμαστε να μιλήσουμε, ακόμη και να βγούμε στο δρόμο. Ειδικά μετά τις προσβλητικές δηλώσεις κατά του Σόιμπλε, τα περί άρρωστης ψυχής που ίσως να μην αφορούν μόνον ένα ανάπηρο άνθρωπο. Ίσως να αφορούν και όλους όσοι αντιτίθενται στην πολιτική του Τσίπρα και στη διαδρομή του. Στη ζημιά που έκανε στην Ελλάδα και δεν εννοούμε μόνο την οικονομική. Εννοούμε τον ευτελισμό που έφερε, την προχειρότητα, την αμορφωσιά και αυτή την αήθεια που τον χαρακτηρίζει.
Από τη γραβάτα που δε βάζει, το «άνετο» ύφος μπροστά σε μεγάλους ηγέτες, μέχρι τα όσα λέει και τον τρόπο που τα λέει.
Δεν είναι μόνο τα περί άρρωστης ψυχής των εχθρών του. Ίσως αυτό να είναι το λιγότερο.
Ο Τσίπρας και η παρέα του έφεραν στην πολιτική ζωή του τόπου μια ξεφτίλα που έγινε καθημερινή. Τα παλιά χρόνια, ακόμη κι αν κάποιος πολιτικός ήθελε να βρίσει τον αντίπαλό του το έκανε με… τακτ. Ο Ανδρέας έλεγε τον Μητσοτάκη εφιάλτη και ο Καραμανλής τον Σημίτη αρχιερέα της διαπλοκής.
Δεν έλεγαν ποτέ ότι έχουν άρρωστη ψυχή. Ούτε έλεγαν ότι είναι γερμανοτσολιάδες, προδότες και σοιμπλεϊκοί. Ο Τσίπρας έφερε στην πολιτική ζωή αυτόν τον ευτελισμό, τον κωλοπαιδισμό του πεζοδρομίου που χτυπά τον αντίπαλο με τον πιο αήθη τρόπο. «Δούλοι της τρόικας», «πουλημένοι στους ναζί», «υπεύθυνοι για τις αυτοκτονίες», «δολοφόνοι παιδιών», έλεγαν και συνεχίζουν να λένε οι «αριστεροί».
Είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι τζάμπα μάγκες των Εξαρχείων τύπου Τζανακόπουλου. Όλοι αυτοί οι καλοβολεμένοι τεμπέληδες που κάνουν κριτική με τα λεφτά του μπαμπά. Που θεωρούν π.χ. ότι το να καίνε περίπτερα, αυτοκίνητα, τρόλεϊ και αστυνομικούς είναι μεγάλη μαγκιά. Και που μόλις τους δίνεται η ευκαιρία μεταφέρουν τα λόγια, τις πράξεις, τη συμπεριφορά τους και στο ελληνικό δημόσιο βίο.
Δεν διαφέρει σε τίποτε τελικά ο Τσίπρας και η παρέα του με τους Χρυσαυγίτες. Τουλάχιστον αυτοί βρίζουν και ασχημονούν… φορώντας γραβάτες. Οι ψευτοαριστεροί δεν είναι ικανοί ούτε να καταλάβουν την ανοησία τους.
