Βουλιάζουμε χωρίς ελπίδα


Από τη μια το παιδί των καταλήψεων που είναι περήφανο γι' αυτές, λες και είναι τίτλος τιμής να βάζεις λουκέτο στο σχολείο που σε στέλνουν να ξεστραβωθείς. Κι εσύ είσαι χαρούμενος που το κλείνεις και κάθεσαι μέρα – νύχτα με μπάφους και γκομενάκια στις αίθουσες που πλήρωσε ο ελληνικός λαός.....

Αυτά είναι τα παράσημα του Τσίπρα στη ζωή του. Δεν μίλησε για τα ένσημά του π.χ. γιατί δεν έχει. Δεν μίλησε για τις επιτυχίες του στον επαγγελματικό βίο γιατί η καριέρα είναι χολέρα. Δεν είπε κουβέντα καν για τους αγώνες που έδωσε για να γίνει καλύτερος ο τόπος που ζει αυτός και τα παιδιά του. Γιατί για τον Τσίπρα αγώνες είναι να κάνεις διαδηλώσεις, να κλείνεις δρόμους και να ονομάζεις τα παιδιά σου Ερνέστο.
Αυτός είναι πρωθυπουργός της χώρας, αυτόν επιλέξαμε δύο φορές όλοι εμείς γιατί απλά ο χειρότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι αυτός που μας αξίζει. Η πατρίδα μας έχει φτάσει σε τόσο χαμηλό επίπεδο που μας φαίνεται φυσιολογικό να έχουμε τον Τσίπρα ηγέτη.
Από την άλλη το «παιδί της διαπλοκής και της Siemens». Ο Κ. Μητσοτάκης απέφυγε σαν ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθεί σε όσα του καταμαρτυρούσαν. Αν και ξαναζεσταμένο φαγητό, είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε κάτι να πει, κάτι να ομολογήσει, κάπως να δικαιολογηθεί. Να πει βρε παιδί μου «δεν ήταν δικοί μου οι λεμονοστίφτες, δεν ξέρω κάτι για τα τηλεφωνικά κέντρα, δεν έχω σχέση με την οικογένειά μου».
Ο πρόεδρος της ΝΔ απλά... έστριψε δια του αρραβώνος ρίχνοντας την μπάλα στην εξέδρα. Απέναντι σε έναν εκνευρισμένο Τσίπρα που ήθελε με κάθε τρόπο να πολώσει το κλίμα για να συσπειρώσει τους δύσμοιρους βουλευτές του ενόψει Συνεδρίου, ο κ. Μητσοτάκης είχε πιο εύκολο έργο και θα μπορούσε να πει κανείς ότι κέρδισε τις εντυπώσεις απλά γιατί ξέφυγε από τα δύσκολα.
Το να αναφέρεται κανείς στα τρία του πτυχία και στις σπουδές που έκανε, το να κατηγορεί την κυβέρνηση για την καταστροφή που αποδεδειγμένα προκάλεσε δεν είναι και δύσκολο έργο.
Όμως, το σίγουρο είναι ότι το στίγμα της διαπλοκής πάντα θα υπάρχει πάνω στον κ. Μητσοτάκη, ακόμη κι αν αυτός προσπαθεί να το βγάλει από πάνω του. Όπως δεν μπορεί να βγει το επώνυμο έτσι και το στίγμα...
Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο... ηγέτες της χώρας, κάτι αρχηγοί κομμάτων που σε άλλες χώρες δεν θα μάζευαν ούτε τα σκουπίδια της Βουλής. Αθλιότητες, ανοησίες, στημένος εκνευρισμός, επιθέσεις κάτω από τη μέση, θεωρίες συνωμοσίας, βλακείες και παντελής έλλειψη αντίληψης για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Αυτοί είναι οι Έλληνες πολιτικοί που μας εκπροσωπούν. Γι' αυτό δυστυχώς και ο κόσμος επιλέγει να ψηφίζει τη Χρυσή Αυγή, τον μπάρμπα – Βασίλη Λεβέντη ή τον... Αρτέμη Σώρρα. Πλέον οι πολίτες κάνουν πλάκα με όλα αυτά που βλέπουν στη Βουλή. Κι αν ήξεραν ακόμη περισσότερα απ' όσα συμβαίνουν εκεί θα είχαν μπουκάρει να τους πετάξουν με τις κλωτσιές έξω.
Η συζήτηση στη Βουλή επιβεβαίωσε ότι η ελληνική κοινωνία, ότι η πατρίδα μας βουλιάζει στην ανυποληψία, στην έλλειψη πραγματικών ηγετών ή τουλάχιστον πολιτικών που σε καμιά περίπτωση δεν θα στέκονται τόσο κατώτεροι των ιστορικών περιστάσεων.
Κρίμα, χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία να αποδείξει η Ελλάδα ότι βγαίνει πρωτίστως από την πολιτική και ηθική κρίση. Ευτυχώς που για άλλη μια φορά μάθαμε ποιοι είναι όσοι μας εκπροσωπούν και μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη μας.