Αναρωτιέται κανείς, δεν βλέπουν οι ευρωπαίοι πως μνημόνια που στηρίζονται αποκλειστικά στους φόρους ΔΕΝ μπορούν να βγάλουν την χώρα από την ύφεση;....
Αναρωτιέται κανείς δεν καταλαβαίνουν οι εταίροι και δανειστές μας πως χωρίς σοβαρές δομικές μεταρρυθμίσεις, η χώρα ανάπτυξη δεν θα δει ποτέ;
Αναρωτιέται κανείς, δεν αντιλαμβάνονται οι σύμμαχοί μας ότι η χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί δύο κρίσεις ταυτόχρονα; Προσφυγικό και οικονομική κρίση δεν μπορεί να τα σηκώσει η ίδια πλάτη πώς να το κάνουμε!
Είναι σίγουρο πως και βλέπουν και καταλαβαίνουν και αντιλαμβάνονται, δυστυχώς για μας.
Άλλο τόσο σίγουρο είναι πως, όχι μονάχα δεν κάνουν κινήσεις προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά μάλλον σιγοντάρουν και την ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προς την λάθος.
Για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή, μοιάζουν και οι δύο πλευρές (ελληνική και ευρωπαϊκή) να επιδιώκουν – για διαφορετικούς λόγους ο καθένας φυσικά – την εθελούσια έξοδο της Ελλάδας από την ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
Αυτό το βλέπει το ΔΝΤ και όσο μπορεί στυλώνει τα πόδια. Όμως, δεν γίνεται να βγάλει αυτό τα κάστανα από την φωτιά. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του άλλωστε, δεν είναι πολιτικό όργανο το ΔΝΤ! Στο τέλος είναι σίγουρο πως θα υποκύψει στα κελεύσματα της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ESM.
Όσον αφορά την ταμπακιέρα τώρα.
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως θέλει να κερδίσει χρόνο στην εξουσία. Όσο ανίδεοι ή ανίκανοι και να είναι, ηλίθιοι δεν είναι. Καταλαβαίνουν πως με αυτά τα μέτρα η χώρα πάει στα βράχια. Τότε; Γιατί να καθίσουν περισσότερο στην εξουσία; Δεν φοβούνται πως έτσι ριψοκινδυνεύουν να τους σκάσει η χώρα στα χέρια; Μήπως είναι αυτό που αληθινά επιθυμούν;
Φαίνεται πως η παρέα που κυβερνά έχει άλλα πλάνα στο πίσω μέρος του πολιτικού σχεδιασμού της. Ανομολόγητα πλάνα, που όμως εξυπηρετούνται άριστα με τα φορομπηχτικά μνημόνια.
Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η κυβέρνηση να ονειρεύεται αδιέξοδα. Αδιέξοδα που θα τα φορτώσει στους «άλλους». Στο ΔΝΤ, στους Γερμανούς, στους Ευρωπαίους γενικά. Αδιέξοδα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία γονυπετή να παρακαλεί για εθελούσια έξοδο από το ΕΥΡΩ.
Οι ευρωπαίοι εταίροι μας από την άλλη, μοιάζουν να επιδιώκουν στρατηγικά την εφαρμογή του σχεδίου Σόιμπλε για προσωρινή(;) έξοδο της Ελλάδας από το ΕΥΡΩ. Αυτή η επιδίωξή τους εξυπηρετείται ξεκάθαρα από τα φορομπηχτικά μνημόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Έτσι, θα σφάξουν με το γάντι και με την βοήθεια της παλαβής αριστεράς την Ελλάδα, χωρίς να χρεωθούν προς την διεθνή κοινότητα τον «μουτζούρη» της αποτυχίας διάσωσης της χώρας.
Έτσι, εξηγείται θεωρητικά η – τουλάχιστον παράταιρη – σύμπλευση των τελευταίων μηνών μεταξύ του γερμανικού παράγοντα και της παρέας του κ. Τσίπρα. Το ΔΝΤ από την άλλη, θα ρίξει μερικές «μπαταριές» στον αέρα για την τιμή των όπλων αλλά στο τέλος θα υποχωρήσει έναντι των κοινών «συμφερόντων» των αταίριαστων «συνεταίρων».
Φαίνεται πως οι εταίροι μας, οι σύμμαχοί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, είναι τελικά «κότες λειράτες». Προκειμένου να αποφύγουν τις τεράστιες ευθύνες τους για την ανικανότητά τους να διασώσουν μια σύμμαχο χώρα με οικονομία μικρό κλάσμα (2%) της συνολικής οικονομίας της Ευρωζώνης, προκρίνουν ανερυθρίαστα την οικονομική (και όχι μόνο) καταστροφή του λαού της.
Σε αυτή την ευθυνόφοβη, δειλή και απαράδεκτη στάση τους, έχουν δυστυχώς συμπαραστάτη την απύθμενης ελαφρότητας «αριστεροδέξια» ελληνική κυβέρνηση.
Την ώρα που ο διεθνής παράγοντας παρατηρεί αμήχανα και οι Αμερικάνοι παριστάνουν μέσω του ΔΝΤ πως ενδιαφέρονται, οι «κότες λειράτες» που δυστυχώς κυβερνούν την Ευρώπη μας οδηγούν αργά αλλά σταθερά στο περιθώριο της δραχμής. Μας οδηγούν αναπόδραστα, άνανδρα και χωρίς αιδώ, στην οικονομική ανυποληψία, την κοινωνική έκρηξη και την γεωπολιτική διακινδύνευση.
Για ό,τι κακό συμβεί στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, οι ευθύνες δεν θα βαρύνουν μονάχα το σάπιο ελληνικό πολιτικό σύστημα, τους ιδεοληπτικούς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τους ίδιους τους Έλληνες. Θα βαρύνουν εξίσου και τους άτολμους, ανίκανους και αμοραλιστές ηγέτες της Ευρώπης.
Να το ξέρουν πως ο ελληνικός λαός το γνωρίζει ήδη και θα τους το χρεώσει όταν έρθει η ώρα.
